ನಾಳೆ ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಹಿಳಾ ದಿನಾಚರಣೆ. ಮುನ್ನಾದಿನವಾದ ಇಂದು ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಪತ್ರಿಕೆಯ ಮುಖಪುಟದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಿರುವ ವರದಿಯೊಂದನ್ನು ಗಮನಿಸಿ.ಮೈಸೂರು ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕನೋರ್ವ ಸಂಶೋಧನಾ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿನಿಯೊಬ್ಬಳಿಗೆ ನೀಡಿದ ಲೈಂಗಿಕ ಕಿರುಕುಳ ನೀಡಿದ ಪರಿಣಾಮ ಆಕೆ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಗೆ ಯತ್ನಿಸಿರುವ ಘಟನೆ ಕುರಿತು ವರದಿಯೊಂದು ಪ್ರಕಟವಾಗಿದೆ.
ಇದೇ ಪ್ರಕರಣ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ನಿನ್ನೆಯ ದಿ ಹಿಂದೂ ಹಾಗು ಡೆಕ್ಕನ್ ಹೆರಾಲ್ಡ್ ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲೂ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ವರದಿಗಳು ಪ್ರಕಟಗೊಂಡಿದ್ದವು. ಆ ವರದಿಗಳನ್ನೂ ಒಮ್ಮೆ ಗಮನಿಸಿ.
ಒಂದು ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ. ಲೈಂಗಿಕ ಕಿರುಕುಳ ಅನುಭವಿಸಿ, ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಗೆ ಯತ್ನಿಸಿರುವ ಮಹಿಳೆಯ ಹೆಸರನ್ನು ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಬರೆದಿದೆ. ಇದು ಅನೈತಿಕ ಹಾಗು ಬೇಜವಾಬ್ದಾರಿಯ ಪತ್ರಿಕಾ ನೀತಿ.
ಲೈಂಗಿಕ ಕಿರುಕುಳಕ್ಕೆ ಒಳಗಾದ ಮಹಿಳೆಯ ಹೆಸರನ್ನು ಬರೆಯಬಾರದು ಎಂಬ ಕಾನೂನು ಎಲ್ಲೂ ಇಲ್ಲ ಎಂಬುದೇನೋ ನಿಜ. ಆದರೆ ಪತ್ರಕರ್ತರು ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ದೌರ್ಜನ್ಯಕ್ಕೆ ಒಳಗಾದ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳ ಹೆಸರನ್ನು ಬರೆಯುವ ಪರಿಪಾಠ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ ಕಾರಣಗಳನ್ನು ಹೊಸದಾಗಿ ಹೇಳಬೇಕಾಗೂ ಇಲ್ಲ. ಹೀಗೆ ಲೈಂಗಿಕ ದೌರ್ಜನ್ಯಕ್ಕೆ ಒಳಗಾದ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳು ನಂತರವೂ ಇದೇ ಸಮಾಜದ ನಡುವೆ ಬದುಕಬೇಕು. ಎಲ್ಲರ ಇರಿಯುವ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಬೇಕು. ಮಡಿವಂತ ಸಮಾಜದ ಕುಹಕ, ನಿಂದನೆಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಬೇಕು. ಅವರು ಬದುಕಬೇಕೆಂದರೆ, ಇಂಥ ಎಲ್ಲ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ನಡುವೆಯೇ ಬದುಕಬೇಕು, ಅದು ಸಾಧ್ಯವಾಗದಿದ್ದರೆ ಅವರು ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಯ ಹಾದಿ ಹಿಡಿಯುತ್ತಾರೆ.
ಈ ಮಹಿಳೆಯರ ಪ್ರಾಣ ಮತ್ತು ಮಾನ ಎರಡೂ ಮುಖ್ಯವಾದ್ದರಿಂದ ಪತ್ರಿಕೆಗಳು ದೌರ್ಜನ್ಯಕ್ಕೆ ಒಳಗಾದ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳ ಹೆಸರನ್ನು ಬರೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ಬರೆದರೂ ಬೇರೆ ಹೆಸರನ್ನು ಬರೆದು ಹೆಸರು ಬದಲಾಯಿಸಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ಬ್ರಾಕೆಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಬರೆಯುವ ಪರಿಪಾಠವನ್ನು ಪಾಲಿಸಿಕೊಂಡುಬರಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಪ್ರಜಾವಾಣಿಯೂ ಹೊರತೇನಲ್ಲ. ಇಂಥ ಪ್ರಕರಣಗಳ ಕುರಿತು ವರದಿ ಮಾಡುವಾಗ ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಕೂಡ ಇಂಥ ನೈತಿಕ ಸಂಹಿತೆಯನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡೇ ವರದಿ ಮಾಡುತ್ತಿತ್ತು.
ಆದರೆ ಮೈಸೂರು ವಿವಿ ಸಂಶೋಧನಾ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿನಿಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಹಾಗೆ ಆಗಿಲ್ಲ. ಆಕೆಯ ಹೆಸರನ್ನು ನಿಚ್ಚಳವಾಗಿ ಬರೆಯಲಾಗಿದೆ. ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಆಕೆಯ ಪೂರ್ಣ ವಿಳಾಸವನ್ನೂ, ಆಕೆಯ ಪತಿಯ ಹೆಸರು ಮತ್ತು ಆತ ಎಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನೂ ಬರೆಯಲಾಗಿದೆ.
ನಿನ್ನೆ ದಿ ಹಿಂದೂ ಪತ್ರಿಕೆ ಹಾಗು ಪ್ರಜಾವಾಣಿಯ ಸೋದರ ಪತ್ರಿಕೆ ಡೆಕ್ಕನ್ ಹೆರಾಲ್ಡ್‌ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಗೊಂಡಿರುವ ವರದಿಗಳಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲೂ ಸಹ ನೊಂದ ಮಹಿಳೆಯ ಹೆಸರನ್ನಾಗಲಿ, ವಿಳಾಸವನ್ನಾಗಿ ದಾಖಲಿಸಿಲ್ಲ. ಹಾಗಿರುವಾಗ ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಯಾಕೆ ದಿಕ್ಕು ತಪ್ಪಿದೆ?
ಪ್ರಜಾವಾಣಿಯಂಥ ಸೆನ್ಸಿಬಲ್ ಪತ್ರಿಕೆ ಹೀಗೆ ಮಾಡೋದು ಎಷ್ಟು ಸರಿ? ಇದು ನಮ್ಮ ಪ್ರಶ್ನೆ.
ನಂತರ ಸೇರಿಸಿದ್ದು:
ಈ ಪೋಸ್ಟ್ ಪ್ರಕಟಗೊಂಡ ಕೆಲಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲೇ ಫೇಸ್‌ಬುಕ್‌ನಲ್ಲಿ ಹರ್ಷವರ್ಧನ ಶೀಲವಂತ್, ಟೈಮ್ಸ್ ಆಫ್ ಇಂಡಿಯಾ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲೂ ಇದೇ ರೀತಿ ಲೈಂಗಿಕ ಕಿರುಕುಳಕ್ಕೆ ಒಳಗಾದ ಹೆಣ್ಣುಮಗಳ ಹೆಸರು ಬರೆದಿರುವುದನ್ನು ಗಮನಕ್ಕೆ ತಂದಿದ್ದಾರೆ. ಕೆಲವು ಆವೃತ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ ಆಕೆಯ ಭಾವಚಿತ್ರ ಕೂಡ ಪ್ರಕಟವಾಗಿದೆ. ಬೆಂಗಳೂರು ಆವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಫೋಟೋ ಪ್ರಕಟವಾಗಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಮಹಿಳೆಯ ಹೆಸರು ಸಮೇತ ಬರೆಯಲಾಗಿದೆ. ಇದೇ ಟಿಓಐ ತನ್ನ ಒಳಪುಟಗಳಲ್ಲಿ ಮಹಿಳಾ ದಿನಾಚರಣೆ ಅಂಗವಾಗಿ ನಾನಾ ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿದೆ. ಕನ್ನಡಪ್ರಭದಲ್ಲೂ ಈ ಕುರಿತು ಪ್ರಕಟವಾಗಿರುವ ಸುದ್ದಿಯಲ್ಲೂ ಮಹಿಳೆಯ ಹೆಸರನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಲಾಗಿದೆ. ಇನ್ನೂ ಹಲವು ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಇದೇ ರೀತಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಿರಬಹುದು. ಆದರೆ ಪತ್ರಿಕೆಗಳಿಗೆ ಮಹಿಳೆ ಕೂಡ ಮಾರಾಟದ ಸರಕಾಗಿ ಹೋದರೆ ಹೇಗೆ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಮೀಡಿಯಾ ಮಂದಿ ತುರ್ತಾಗಿ ಗಮನಹರಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ.
发表评论